Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co dokładnie dzieje się podczas rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego (ACL) u osób, które nie prowadzą aktywnego trybu życia? Dziś rozwiniemy ten temat, omawiając diagnostykę, sam zabieg oraz proces rehabilitacji krok po kroku.
Diagnostyka i Badania Wstępne:
Diagnostyka jest kluczowym pierwszym krokiem w przypadku uszkodzenia ACL. Osoba mało aktywna może również doświadczać takiego urazu, a dokładna ocena jest niezbędna. Standardowo, lekarz wykonuje badania fizyczne oraz badań obrazowych, takich jak MRI, aby dokładnie zlokalizować uszkodzenie i ocenić jego stopień.
Opis Zabiegu Rekonstrukcji ACL:
Jeśli uszkodzenie ACL zostanie potwierdzone, następnym krokiem jest rekonstrukcja. W przypadku osób mało aktywnych, ważne jest dostosowanie procedury do ich potrzeb. Zazwyczaj stosuje się techniki chirurgiczne, w których wykorzystuje się autografty , lub allografty. Osobiście uważam, że najlepiej najpierw próbować swojego graftu.
Zabieg polega na usunięciu uszkodzonego ACL i zastąpieniu go materiałem autogennym lub allogenem. Następnie chirurg dokonuje wszczepienia tego materiału w odpowiednich miejscach, przywracając stabilność kolana.
Proces Usprawniania w Podziale na Fazy:
Rehabilitacja po rekonstrukcji ACL u osób mało aktywnych skupia się na stopniowym przywracaniu funkcji kolana – czyli najważniejszej funkcji. Chociaż zawsze staram się aby pacjenci polubili aktywność, tłumacząc im, że wyjdzie to im na zdrowie z ich stawem w przyszłości.
Proces ten jest podzielony na kilka faz:
- Faza I – Zapobieganie opuchlizny i utrzymanie ruchomości: W pierwszych tygodniach po zabiegu, celem jest kontrola obrzęku, przywracanie ruchomości i zapobieganie atrofii mięśni.
- Faza II – Wzmocnienie mięśni: W tej fazie pacjent pracuje nad wzmocnieniem mięśni nóg, zwłaszcza mięśni czworogłowych i mięśni przywodzicieli biodra.
- Faza III – Poprawa równowagi i kontroli: Kiedy mięśnie są wystarczająco wzmocnione, następnym krokiem jest poprawa równowagi i kontroli ruchów.
- Faza IV – Powrót do normalności: Ostatnia faza to stopniowy powrót do normalnych aktywności, dostosowany do indywidualnych potrzeb i stopnia aktywności pacjenta.
Warto podkreślić, że rehabilitacja po rekonstrukcji ACL jest procesem czasochłonnym i wymaga zaangażowania pacjenta. W przypadku osób mało aktywnych, rekonwalescencja może być dłuższa, ale dokładnie dostosowana do ich potrzeb i celów.
Rekonstrukcja ACL to poważny krok w kierunku poprawy zdrowia kolana. Dzięki odpowiedniej diagnostyce, zabiegowi i systematycznej rehabilitacji, osoby mało aktywne mogą wrócić do pełnej sprawności i cieszyć się aktywnym życiem bez bólu i ograniczeń.
Pamiętajcie, że każdy przypadek jest unikalny, dlatego ważne jest współpracowanie z lekarzem i fizjoterapeutą, aby osiągnąć najlepsze rezultaty. Ja zawsze współpracuje w takim zespole: pacjent, terapeuta, lekarz.
Marcin Jeruzalski
Taki tok postępowania możesz poznać na szkoleniu prowadzonym przez Marcina: Fizjoterapia i rehabilitacja w ortopedii – ZOBACZ PROGRAM SZKOLENIA