Anatomia palpacyjna z diagnostyką różnicową i semiologią kliniczną cz.1 

Prowadzenie: mgr Rafał Marciniak D.O.
Zajęcia w dniach: czwartek – niedziela

Wstęp do semiologii – od objawu do rozpoznania 

Stopa, staw skokowy

• Stopa (palpacja elementów kostnych, więzadeł)
• podudzie/stopa – palpacja mięśni
• Badanie struktur naczyniowo-nerwowych za kostką przyśrodkową
• Badanie kliniczne, testy, różnicowaniu patologii w okolicy stawu skokowego i stopy

Podudzie, staw kolanowy

• Podudzie – palpacja mięśni
• Badanie struktur naczyniowo-nerwowych w dole podkolanowym
• Staw kolanowy (palpacja elementów kostnych, więzadeł)
• Badanie kliniczne, testy, w różnicowaniu patologii w okolicy kolana

Udo, staw biodrowy

• Udo tył – palpacja mięśni
• Udo przód – palpacja mięśni
• Badanie struktur naczyniowo-nerwowych trójkąt Skarpa
• Badanie kliniczne, testy, w różnicowaniu patologii w okolicy stawu biodrowego

Dyskusja i analiza wybranych przypadków klinicznych

Miednica, odcinek lędźwiowy kręgosłupa

• Miednica tył + odcinek lędźwiowy kręgosłupa (palpacja elementów kostnych, mięśni, więzadeł, nerwów)
• Miednica przód (palpacja elementów kostnych, mięśni, więzadeł, nerwów)
• Badanie kliniczne, testy, w różnicowaniu patologii w odcinku lędźwiowym, w stawie SI
• Badanie kliniczne, w różnicowaniu patologii w okolicy miednicy

Anatomia palpacyjna z diagnostyką różnicową i semiologią kliniczną cz.2

Prowadzenie: mgr Rafał Marciniak D.O.
Zajęcia w dniach: Czwartek – NIedziela

Kręgosłup piersiowy, żebra, klatka piersiowa

• Kręgosłup piersiowy, żebra „tylne” (palpacja elementów kostnych)
• Klatka piersiowa, żebra „przednie”, mostek  (palpacja elementów kostnych)
• Badanie kliniczne, testy, w różnicowaniu patologii w odcinku piersiowym i górnym otwór klatki piersiowej
• Badanie kliniczne, testy, w różnicowaniu patologii klatki piersiowej, przepona

Grzbiet, jama brzuszna

• Grzbiet – palpacja mięśni
• Jama brzuszna – badanie ogólne, palpacja mięśni brzucha
• Podstawowe badanie neurologiczne
• Nerwy obwodowe, podział ,palpacja

Dyskusja i analiza wybranych przypadków klinicznych

Obręcz barkowa

• Obręcz barkowa/bark (palpacja elementów kostnych)
• Obręcz barkowa – palpacja mięśni
• Dół pachowy – palpacja mięśni
• Badanie struktur naczyniowo-nerwowych w dole pachowym
• Badanie kliniczne, testy, w różnicowaniu patologii w okolicy barkowej

 Ramie, przedramię, ręka

• Łokieć, nadgarstek (palpacja elementów kostnych)
• Ramie i przedramię – palpacja mięśni
• Badanie struktur naczyniowo-nerwowych na poziomie nadgarstka
• badanie kliniczne, testy, w różnicowaniu patologii w okolicy łokciowej, nadgarstka i ręki

 Kręgosłup szyjny, głowa

• Kręgosłup odcinek szyjny (palpacja elementów kostnych)
• Szyja – palpacja mięśni i naczyń
• Badanie kliniczne, testy, w różnicowaniu patologii w odcinku szyjnym
• Czaszka, staw skroniowo-żuchwowy – palpacja elementów kostnych i mięśni

Dyskusja i analiza wybranych przypadków klinicznych

Diagnostyka w fizjoterapii z wnioskowaniem klinicznym

Zajęcia piątek-niedziela w godzinach 10-18

Prowadzenie: mgr Łukasz Skibiński, osteopata

• PROGRAM SZKOLENIA
  
  Staw skokowy

  Część teoretyczna
  Omówienie struktur stawu skokowego poddawane testom.
  Szczegółowe omówienie najczęstszych dysfunkcji występujących w rejonie stawu skokowego:

  • Zapalenie rozcięgna podeszwowego.
  • Naderwania / zerwania więzadeł rejonu stawu skokowego.
  • Ostroga piętowa podeszwowa.
  • Ostroga piętowa górna – Haglunda.
  • Zespół kości trójkątnej.
  • Stany zapalne / zwyrodnienia ścięgna Achillesa.
  • Palce szponiaste / palce młotkowate.
  • Deformacja Bunionette.
  • Płaskostopie / stopa wydrążona.
  • Metatarsalgia Mortona.
  • Tylny zespół kanału stępu.
  • Przedni zespół kanału stępu.
  • Nagniotki i modzele.
  • Złamania zmęczeniowe.
  • Stan zapalny trzeszczek.
  • Martwica guza kości piętowej.
  • Skręcenie stawu skokowego.

  Część praktyczna i testy kliniczne

  • Globalne badanie i palpacja stawu skokowego.
  • Badanie złamania/pęknięcia stawu skokowego.
  • Niestabilność stawu skokowego.
  • Test metatarsalgi Mortona.
  • Testy uszkodzenia więzozrostu piszczelowo – strzałkowego.
  • Testy na kanały stawu skokowego.
  • Testy więzadłowe ATFL, CFL i PTFL.
  • Badanie rozcięgna podeszwowego.
  • Testy ścięgna Achillesa.
  • Kiedy odesłać do innego specjalisty?

  Staw kolanowy

  Część teoretyczna
  Omówienie struktur stawu kolanowego poddawanych testom.|
  Szczegółowe omówienie najczęstszych dysfunkcji występujących w rejonie stawu kolanowego:

  • Uszkodzenie więzadeł ACL / PCL / MCL / LCL.
  • Przerost ciała tłuszczowego Hoffy.
  • Uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej / łąkotki bocznej.
  • Uszkodzenie chrząstki stawowej.
  • Chondromalacja rzepki.
  • Torbiel Bakera.
  • Zapalenie kaletek stawu kolanowego.
  • Boczne przyparcie rzepki.
  • Kolano skoczka.
  • Kolano biegacza.
  • Zapalenie gęsiej stopki.
  • Zmiany zwyrodnieniowe – osteofity etc.
  • Skręcenie stawu kolanowego.
  • Choroba Osgooda – Schlattera.
  • Shin splints.

  Część praktyczna i testy kliniczne

  • Globalne badanie i palpacja stawu kolanowego.
  • Badanie złamania/pęknięcia stawu kolanowego.
  • Testy uszkodzeń struktur rzepki.
  • Testy więzadeł ACL, PCL, MCL, LCL.
  • Testy łąkotkowe.
  • Kiedy odesłać do innego specjalisty?

  Staw biodrowy

  Część teoretyczna
  Omówienie struktur stawu biodrowego poddawanych testom.
  Szczegółowe omówienie najczęstszych dysfunkcji występujących w rejonie stawu biodrowego:

  • Konflikt panewkowo – udowy.
  • Choroba Perthesa.
  • Dysplazja stawu biodrowego.
  • Zespół trzaskającego biodra.
  • Osteoporoza.
  • Koksartroza.
  • Zapalenie kaletki krętarza większego.

  Część praktyczna i testy kliniczne:

  • Globalne badanie i palpacja stawu biodrowego.
  • Testy funkcjonalne stawu biodrowego.
  • Testy panewki stawu biodrowego
  • Badanie niestabilności stawu biodrowego.
  • Testy konfliktu panewkowo – udowego.
  • Badanie cieśni udowo – panewkowej.
  • Kiedy odesłać do innego specjalisty?

  Staw krzyżowo-biodrowy i spojenie łonowe

  Część teoretyczna
  Omówienie struktur stawu krzyżowo – biodrowego oraz spojenia łonowego poddawane testom.
  Szczegółowe omówienie najczęstszych dysfunkcji występujących w rejonie stawu krzyżowo – biodrowego oraz spojenia łonowego:

  • Uszkodzenie więzadeł.
  • Uszkodzenie spojenia łonowego.
  • Złamanie kości krzyżowej.
  • Złamanie kości guzicznej.
  • Dysfunkcje macicy, pochwy, jajników, jajowodów czy stercza.
  • Dysfunkcje pęcherza moczowego czy moczowodów.
  • Dysfunkcje struktur jelita grubego czy odbytnicy.

  Część praktyczna i testy kliniczne:

  • Globalne badanie i palpacja stawu krzyżowo – biodrowego i spojenia łonowego.
  • Badanie statyki miednicy.
  • Testy więzadłowe np. więzadła krzyżowo – guzowego, więzadła krzyżowo – kolcowego czy więzadła biodrowo – lędźwiowego.
  • Testy stawu krzyżowo – biodrowego.
  • Testy spojenia łonowego.
  • Kiedy odesłać do innego specjalisty?

  Odcinek lędźwiowy kręgosłupa

  Część teoretyczna
  Omówienie struktur odcinka lędźwiowego poddawanych testom.
  Szczegółowe omówienie najczęstszych dysfunkcji występujących w rejonie odcinka lędźwiowego kręgosłupa:

  • Dyskopatia
  • Choroba Baastrupa.
  • Osteofity.
  • Zmiany typu Modic.
  • Zaburzenie statyki kręgosłupa lędźwiowego.
  • Kręgozmyk.
  • Retrozmyk.
  • Sakralizacja.
  • Lumbalizacja.
  • Skolioza.
  • Dysbalans mięśniowy.

  Część praktyczna i testy kliniczne:

  • Globalne badanie i palpacja odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
  • Testy prowokacyjne w przypadku dyskopatii czy zmian zwyrodnieniowych.
  • Testy oponowe.
  • Testy neurologiczne np. nerwu kulszowego czy strzałkowego wspólnego.
  • Różnicowanie odcinka lędźwiowego z jamą brzuszną.
  • Kiedy odesłać do innego specjalisty?

  Jama brzuszna

  Część teoretyczna
  Omówienie struktur jamy brzusznej poddawanych testom.
  Omówienie najczęstszych dysfunkcji występujących w rejonie jamy brzusznej:

  • Wodobrzusze.
  • Przepukliny jamy brzusznej.
  • Rozstęp mięśni prostych.
  • Rozstępy skórne.
  • Wzdęcia.
  • Zaparcia.
  • Biegunki.
  • Hemoroidy.
  • Kamienie nerkowe.
  • Kamica pęcherzyka żółciowego.

   Część praktyczna i testy kliniczne:

  • Globalne badanie i palpacja jamy brzusznej.
  • Badanie otrzewnej.
  • Badanie tętnic jamy brzusznej.
  • Testy prowokacyjne pęcherzyka żółciowego.
  • Testy prowokacyjne nerek.
  • Diagnostyka termiczna jamy brzusznej.
  • Kiedy odesłać do innego specjalisty?

  Odcinek piersiowy kręgosłupa

  Część teoretyczna
  Omówienie struktur odcinka piersiowego poddawanych testom.
  Omówienie najczęstszych dysfunkcji występujących w rejonie odcinka piersiowego kręgosłupa.

  • Dyskopatia.
  • Neuralgia międzyżebrowa.
  • Półpasiec.
  • Choroba Scheuermanna.
  • Guzki Szmorla.
  • Osteofity.
  • Zmiany typu Modic.
  • Zaburzenie statyki kręgosłupa piersiowego.
  • Kręgozmyk.
  • Retrozmyk.
  • Skolioza.
  • Dysbalans mięśniowy.

  Część praktyczna i testy kliniczne:

  • Globalne badanie i palpacja klatki piersiowej.
  • Badania wykluczające złamania w rejonie struktur kręgosłupa.
  • Testy prowokacyjne w przypadku dyskopatii czy zmian zwyrodnieniowych.
  • Testy oponowe.
  • Testy prowokacyjne w rejonie struktur mostka czy żeber.
  • Testy różnicujące neuralgie międzyżebrową.
  • Kiedy odesłać do innego specjalisty?

  Odcinek szyjny kręgosłupa

  Część teoretyczna
  Omówienie struktur odcinka szyjnego poddawanych testom.
  Najczęstsze dysfunkcje występujące w rejonie szyjnego odcinka kręgosłupa.

  • Dyskopatia.
  • Osteofity.
  • Złamanie zęba obrotnika.
  • Zmiany zwyrodnieniowe w rejonie stawów Luschki (stawy unkowertebralne).
  • Zmiany typu Modic.
  • Zaburzenie statyki kręgosłupa szyjnego.
  • Wdowi garb.
  • Zespół górnego otworu klatki piersiowej.
  • Migrena.
  • Rozwarstwienie / tętniak tętnicy szyjnej czy kręgowej.
  • Kręgozmyk.
  • Retrozmyk.
  • Skolioza.
  • Dysbalans mięśniowy.
  • Dysfunkcje narządów wewnętrznych.

  Część praktyczna i testy kliniczne:

  • Globalne badanie i palpacja odcinka szyjnego kręgosłupa.
  • Testy wykluczjące złamanie odcinka szyjnego.
  • Testy prowokacyjne w przypadku dyskopatii czy zmian zwyrodnieniowych.
  • Testy oponowe.
  • Testy prowokacyjne objawy z górnego otworu klatki piersiowej.
  • Testy prowokacyjne niedrożność tętnic.
  • Testy różnicujące móżdżek czy błędnik.
  • Kiedy odesłać do innego specjalisty?

  Obręcz barkowa

  Część teoretyczna
  Omówienie struktur obręczy barkowej poddawanych testom.
  Szczegółowe omówienie najczęstszych dysfunkcji występujących w rejonie stawu barkowego:

  • Objaw bolesnego łuku.
  • Ciasnoty stawu barkowego.
  • Uszkodzenie stożka rotatorów.
  • Zmiany zwyrodnieniowe mięśnia nadgrzebieniowego.
  • Osteofity w rejonie stawu barkowego.
  • Dysfunkcje głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia.
  • Uszkodzenie typu SLAP.
  • Uszkodzenie więzadeł stawu barkowego.
  • Zamrożony bark.

  Część praktyczna i testy kliniczne:

  • Globalne badanie i palpacja stawu barkowego.
  • Testy różnicujące ciasnoty stawu barkowego.
  • Testy prowokacyjne struktury stożka rotatorów.
  • Testy obrąbka stawu barkowego.
  • Testy niestabilności.
  • Kiedy odesłać do innego specjalisty?

  Staw łokciowy

  Część teoretyczna
  Omówienie struktur stawu łokciowego poddawanych testom.
  Szczegółowe omówienie najczęstszych dysfunkcji występujących w rejonie stawu łokciowego:

  • Łokieć tenisisty – zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej.
  • Łokieć golfisty – zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej.
  • Zespół rowka nerwu łokciowego.
  • Zespół mięśnia odwracacza.
  • Zespół mięśnia nawrotnego obłego.
  • Zapalenie kaletki w rejonie stawu łokciowego.

  Część praktyczna i testy kliniczne:

  • Globalne badanie i palpacja stawu łokciowego.
  • Testy wykluczające złamanie w rejonie stawu łokciowego.
  • Testy więzadłowe.
  • Testy niestabilności.
  • Testy prowokacyjne w przypadku łokcia tenisisty czy golfisty.
  • Testy wykluczające zespoły mięśniowe.
  • Kiedy odesłać do innego specjalisty?

  Nadgarstek i ręka

  Część teoretyczna
  Omówienie struktur stawu łokciowego poddawanych testom.
  Szczegółowe omówienie najczęstszych dysfunkcji występujących w rejonie nadgarstka i ręki:

  • Zespół kanału nadgarstka.
  • Zespół nerwu łokciowego.
  • Zespół kanału de Guyona.
  • Zespół de Quervaina.
  • Złamanie wyrostka rylcowatego.
  • Przykurcz Dupuytrena.
  • Ganglion.
  • Guzki Heberdena i Boucharda.

  Część praktyczna i testy kliniczne:

  • Globalne badanie i palpacja stawu nadgarstkowego i ręki.
  • Testy wykluczające złamanie w rejonie stawu nadgarstkowego i ręki.
  • Badanie zespołu de Quervaina.
  • Badanie kanału nadgarstka.
  • Badanie kanału Guyona.
  • Kiedy odesłać do innego specjalisty?

MODUŁ 1. KLINIKA. KOŃCZYNA DOLNA, MIEDNICA, KRĘGOSŁUP LĘDŹWIOWY

Osteopatia funkcjonalna w ujęciu klinicznym. Integracja strukturalna, funkcjonalna oraz czaszkowo-krzyżowa

Intensywny zjazd, którego celem jest nabycie praktycznych umiejętności w zakresie diagnostyki układu mięśniowo-powięziowo-więzadłowego oraz nauka bezpośrednich i pośrednich technik terapeutycznych w tym m.in. podejścia osteopatycznego do układu powięziowego.  Zaprezentowane w trakcie szkolenia powiązania różnych systemów organizmu pozwolą w sposób zintegrowany i kompleksowy włączyć tą formę terapii w praktykę kliniczną.

Obszary, które będą opracowywane i poddawane diagnostyce i terapii na szkoleniu przy pomocy technik powięziowych to:

• krzyżowa,
• Przepona moczowo-płciowa i oddechowa,
• Mięsień biodrowo-lędźwiowy,
• Kręgosłup lędźwiowy, piersiowy, szyjny,
• czworoboczny lędźwi,
• gruszkowaty,
• naprężacz powięzi szerokiej,
• Stawy biodrowy, kolanowy, skokowy,
• Kość strzałkowa,
• Dół podkolanowy,
• Błona międykostna podudzia,
• Stopa,
• Rozcięgno podeszwowe,
• Kości stopy,
• Powięź powierzchowna szyi,
• Przejście szczytowo-potyliczne,
• Mięsień MOS,
• Kość gnykowa,
• Czaszka,
• Łopatka,
• Obojczyk,
• Staw ramienny, łokciowy,
• Kość łokciowa, promieniowa,
• Rozcięgno dłoniowe,
• Kresa biała,
• Techniki „odrolowania” powięziowego,
• Podejście globalne do leczenia jednostki dolnej i górnej (statyczne i dynamiczne)

Program szczegółowy:

• Diagnostyka różnicowa wykluczająca. Ogólna koncepcja pracy z pacjentem. Protokół diagnostyczny.
• Diagnostyka oraz leczenie sektorowe systemu mięśniowo-powięziowego w obrębie kończyny dolnej. Analiza wpływu napięć mięśniowo-powięziowych na powstawanie dysfunkcji w układzie kostno-stawowym jednostki dolnej.
• Diagnostyka oraz leczenie sektorowe systemu mięśniowo-powięziowego miednicy. Techniki specyficzne dla kości biodrowych, kości krzyżowej oraz przepony moczowo-płciowej.
• Diagnostyka oraz leczenie sektorowe systemu mięśniowo-powięziowego okolicy stawu biodrowego.
• Diagnostyka oraz leczenie sektorowe systemu mięśniowo-powięziowego okolicy stawu kolanowego.
• Diagnostyka oraz leczenie sektorowe systemu mięśniowo-powięziowego okolicy stawu skokowego oraz stopy.
• Wprowadzenie do globalnego leczenia jednostki dolnej.
• Leczenie globalne jednostki dolnej ze szczególnym uwzględnieniem pracy w obrębie kręgosłupa lędźwiowego, miednicy oraz kończyny dolnej.
• Diagnostyka różnicowa wykluczająca. Ogólna koncepcja pracy z pacjentem. Protokół diagnostyczny.
• Analiza wpływu napięć mięśniowo-powięziowych na powstawanie dysfunkcji w układzie kostno-stawowym w obrębie tułowia oraz kończyny górnej.
• Diagnostyka oraz leczenie sektorowe systemu mięśniowo-powięziowego tułowia. Normalizacja napięć na poziomie jamy brzusznej oraz klatki piersiowej z wykorzystaniem technik pośrednich oraz bezpośrednich.
• Diagnostyka oraz leczenie sektorowe systemu mięśniowo-powięziowego okolicy obręczy kończyny górnej ze szczególnym uwzględnieniem obojczyka, łopatki oraz stawu ramiennego.
• Diagnostyka oraz leczenie sektorowe systemu mięśniowo-powięziowego okolicy stawu łokciowego oraz przedramienia.
• Diagnostyka oraz leczenie sektorowe systemu mięśniowo-powięziowego okolicy nadgarstka i dłoni.
• Wprowadzenie do globalnego leczenia jednostki górnej.
• Leczenie globalne jednostki górnej ze szczególnym uwzględnieniem pracy w obrębie miednicy, klatki piersiowej, kręgosłupa szyjnego, stawu skroniowo-żuchwowego, czaszki, obręczy barkowej oraz kończyny górnej.
• Pytania, zakończenie kursu.

Prowadzenie: mgr Rafał Marciniak D.O.

Terapia wisceralna

Zajęcia piątek w godzinach 8:00 – 17:30, w sobotę w godzinach 8:00 – 17:30, w niedzielę w godzinach 8:00– 17:00.

Prowadzenie: mgr Rafał Marciniak D.O.

Program:

1. Diagnostyka różnicowa, semiotyka oraz czerwone flagi.
2. Protokół diagnostyczny oraz wzajemne relacje mechaniczne, funkcjonalne, cranio-sacralne i biopsychospołeczne. Ocena funkcjonalna z wykorzystaniem „nasłuchu”, testów indukcji, oceny wiskoelastyczności, tekstury, asymetrii, restrykcji oraz tkliwości tkanek.
3. Odruch viscero-somatyczny i somato-visceralny.
4. Autonomiczny układ nerwowy.
5. Układ limfatyczny.
6. Koncept przepon. Omówienie przepony oddechowej w relacji z nerwem przeponowym i możliwe reperkusje strukturalne w obrębie m. pochyłego przedniego, C3/C4/C5, I żebra oraz przejścia C/TH.
7. Semiotyka, diagnostyka funkcjonalna, wzajemne relacje mechaniczne, naczyniowe oraz neurologiczne. Klinika i integracja oraz techniki dla:

• Narządy wewnętrzne klatki piersiowej.
• Przełyk.
• Żołądek.
• Dwunastnica.
• Jelito cienkie.
• Jelito grube.
• Wątroba.
• Drogi żółciowe.
• Śledziona.
• Trzustka
• Nerki i moczowody.
• Narządy miednicy mniejszej: pęcherz moczowy, macica.

Punkty spustowe. 

Zajęcia piątek – niedziela w godzinach 10-18

Prowadzenie: mgr Paweł Szeklicki – fizjoterapeuta, dyplomowany terapeuta Integracji Strukturalnej.

• Punkty spustowe – definicja
• Podstawy fizjologiczne punktów spustowych
• Czynniki sprzyjające powstawaniu punktów spustowych
• Przeciwwskazania do terapii
• Sposoby lokalizacji i palpacji punktów spustowych
• Metody – techniki terapeutyczne wspomagające prace na punktach spustowych
• Elementy terapii zimnem
• Badanie objawów klinicznych – ocena wzrokowa pacjenta
• Zasady palpacji punktów spustowych
• Zastosowanie wybranych technik terapeutycznych – ucisk ischemiczny, rozluźnianie mięśniowo – powięziowe, PIR i inne.
• Opracowanie poszczególnych partii ciała oraz najczęściej spotykanych dolegliwości bólowych – ból w okolicach obręczy barkowej, głowy, stawu łokciowego, nadgarstka, pleców (odcinek szyjny, piersiowy, lędźwiowy), obręczy biodrowej, stawu kolanowego, skokowego oraz stopy.
• Autoterapia

Baza Usług Rozwojowych jest najbardziej korzystnym sposobem dofinansowania nauki.

Od stycznia 2019 r. istnieje możliwość uzyskania dofinansowania do nauki w studium nawet do 80% wartości szkolenia!

DLA KOGO?

Osoby, które prowadzą własną działalność gospodarczą lub są zatrudnione na umowę o pracę lub umowę zlecenie mogą ubiegać się o dofinansowanie na naukę w studium.

PROSTY PROCES!

Wystarczy, że zgłosisz się do nas, a my pokierujemy całym procesem krok po kroku aby przebiegł on łatwo i sprawnie.

Wysokość dofinansowań zależy od województwa (wyłączone jest województwo pomorskie), rodzaju prowadzonej działalności czy zatrudnienia).

CO MUSISZ ZROBIĆ?

Aby przejść sprawnie przez ten proces wystarczy napisać do nas na adres szkolenia@szkoleniauryzaj.pl i podać w wiadomości następujące dane:

• czy prowadzisz działalność czy jesteś zatrudniony/a
• podaj NIP prowadzonej działalności i miejsce jej zarejestrowania

Po wstępnej weryfikacji rozpoczniemy proces, w którym przedstawimy możliwe formy i zakres dofinansowania nauki w naszym studium.

Nie zwlekaj. W studium mamy tylko 20 miejsc na roku !

Zapraszamy do kontaktu: szkolenia@szkoleniauryzaj.pl

Krajowy Fundusz Szkoleniowy to jednostka, która jest częścią Funduszu Pracy. Dzięki tej jednostce możliwe jest dofinansowanie kształcenia ustawicznego pracowników oraz pracodawców. Wniosek musi wyjść z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą.

Uwaga – Wszelkie informacje szczegółowe (oprócz zamieszczonych poniżej) można uzyskać również w Powiatowym Urzędzie Pracy zgodnym z miejscem pracy (nie miejscem zamieszkania). Dotyczy to przede wszystkim informacji czy posiadają środki na finansowanie szkoleń w ramach KFS oraz kiedy będą wyznaczone terminy naboru wniosków.

NA CO ŚRODKI Z KFS?

Środki uzyskane przez pracodawcę z KFS mogą być przeznaczone m.in. na kursy i studia podyplomowe realizowane z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą zatem również na szkolenie w studium terapii tkanek miękkich, które traktowane jest jak kurs (realizowany w trybie rocznym). Uzyskane fundusze mogą być również przeznaczone na ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków związanych z podjętą nauką.

Jedynym ograniczeniem w przypadku finansowania nauki w naszym studium jest to, że środki przyznane w ramach KFS muszą zostać wydatkowane i rozliczone w tym samym roku szkoleniowym. Jako, że nauka w studium trwa od lutego 2018 – lutego 2019, finansowanie nie obejmowałoby dwóch ostatnich zjazdów, a kurs traktowany byłby jako szkolenie obejmujące 9 zjazdów.

Dofinansowanie z KFS to nie refundacja zatem pracodawca otrzymuje od urzędu przyznaną kwotę, którą następnie musi opłacić kurs (tylko ten wpisany we wniosku i na pracownika zgłoszonego we wniosku)

DLA KOGO DOFINANSOWANIE Z KFS?

Warunków jest kilka:

Trzeba być osobą pracującą w zawodzie i zatrudnioną na podstawie umowy o pracę w przychodni, szpitalu, prywatnej firmie etc. (wniosek składa pracodawca)

lub

Trzeba prowadzić własną działalność i zatrudniać min. 1 osobę (bez względu na rodzaj zatrudnienia – sprzątaczka, recepcjonistka etc. I nie musi być to zatrudnienie na pełen etat. Nie ma kryterium wielkości etatu ani długości zatrudnienia.

KWOTA DOFINANSOWANIA

Czynników jest kilka:

Pracodawca zatrudniający powyżej 10 osób – musi wnieść 20% kosztów szkolenia – 80% kosztów kształcenia finansuje KFS.

Pracodawca zatrudniający do 10 osób – finansowanie obejmuje 100% kosztów kształcenia

Całość finansowania nie może przekroczyć 300% przeciętnego wynagrodzenia w danym roku na jednego uczestnika.

Uwaga ! Każdy Powiatowy Urząd Pracy może wprowadzać własne drobne regulacje dotyczące wysokości finansowania, priorytetów dlatego warunki mogą różnić się w zależności od urzędu. Dlatego istotne jest aby informacji o dofinansowaniu zasięgać w odpowiednim PUP zgodnym z miejscem zatrudnienia (nie zamieszkanie i nie miejscem wykonywania pracy).

Takie informacje pojawiają się na stronach internetowych Powiatowych Urzędów Pracy w formie komunikatów. Można je uzyskać również poprzez kontakt telefoniczny. W każdym urzędzie jest jednostka odpowiedzialna za finansowanie z KFS.

Terminy składania wniosków to zwykle we wszystkich powiatach w I lub II kwartał roku. Dlatego w przypadku chęć nauki w naszym studium należy to zrobić od razu na początku 2018 r. aby zdążyć z wszystkimi formalnościami.

Przypomnieć należy, że warunki i wnioski mogą różnić się w zależności od urzędu pracy. Wniosek zawsze musi złożyć pracodawca jednak należy w nim umieścić wiele informacji o szkoleniu, jego programie, koszcie, czasie trwania i w tym wypadku można zgłosić się do nas i abyśmy wspólnie uzupełnili wszystkie brakujące informacje. Informacje takie należy wysłać do nas na maila: r.uryzaj@kursymasazu.com. Znamy proces ubiegania się o dofinansowanie i chętnie pomożemy.

ODRZUCENIE WNIOSKU

Wniosek może zostać odrzucony z powodu braków formalnych lub innych czynników. Odrzucenie raz wniosku nie oznacza, że będzie on odrzucany zawsze dlatego należy uzupełnić braki lub złożyć wniosek ponownie. Czasem warunki finansowania zmieniają się w ciągu roku.

Bony szkoleniowe skierowane są do osób bezrobotnych do 30 roku życia i nie są związane z KFS.

O bony należy się starać także w urzędach pracy. Bon przyznawany jest przez starostę na wniosek osoby bezrobotnej.

Rola ubiegającego ogranicza się tylko do złożenia wniosku (tutaj również należy zasięgnąć informacji w macierzystym urzędzie pracy jako, że warunki mogą być różne w różnych urzędach). Większość spraw formalnych w realizacji bonu szkoleniowego spada na firmę szkoleniową czyli na nas.