Urazy stawu kolanowego, szczególnie wynikające z nagłego skręcenia, stanowią powszechny problem zarówno wśród sportowców, jak i osób prowadzących aktywny tryb życia. W przypadku takich urazów, kluczowe jest skuteczne postępowanie fizjoterapeutyczne, które obejmuje zarówno proces rehabilitacji, jak i budowanie motywacji pacjenta do powrotu do aktywności fizycznej.
Poniżej przedstawiam przykładowy przypadek pacjenta z mojego gabinetu, który doznał urazu skrętnego stawu kolanowego, oraz proces jego rehabilitacji i treningu, który doprowadził do pełnej sprawności. Mężczyzna w wieku 28 lat, aktywny sportowiec, zwrócił się do mnie po wizycie u lekarza z uszkodzeniem stawu kolanowego, które wystąpiło podczas intensywnego treningu biegowego. Skręcenie stawu kolanowego spowodowało uszkodzenie więzadeł oraz niewielkie uszkodzenie chrząstki stawowej. Po dokładnej diagnozie lekarz, skierował pacjenta do mnie na fizjoterapię. Na początek założenia, które mają nam pomóc w monitorowaniu postępów.
Cele to:
• Zmniejszenie bólu oraz obrzęku w stawie kolanowym.
• Przywrócenie pełnego zakresu ruchomości w stawie.
• Wzmocnienie mięśni stabilizujących staw kolanowy.
• Poprawa propriocepcji oraz równowagi.
• Prowadzenie pacjenta do pełnej aktywności sportowej.
Następnie proces usprawniania. W toku rehabilitacji zastosowałem kilka etapów z poniższym podziałem:
Faza Początkowa: Te fazę przeszedł już zanim dotarł do gabinetu więc nie musiałem się nad nią skupiać.
Faza Aktywności Kontrolowanej: Stopniowo wprowadzaliśmy łagodne ćwiczenia ruchu, takie jak ruchy kołowe i ćwiczenia izometryczne, by stopniowo zwiększać zakres ruchomości w stawie. Niestety widoczne ograniczenie ruchomości potęgowało ból.
Faza Wzmacniania: Skupiliśmy się na wzmocnieniu mięśni stabilizujących staw kolanowy, takich jak mięśnie czworogłowe uda oraz przywodziciele biodra. Dodatkowo praca nad ustawieniem miednicy gdyż organizm pacjenta zdąrzył już skompensować problem.
Faza Propriocepcji: Wprowadziliśmy ćwiczenia równowagi i propriocepcji, by poprawić stabilność stawu i zwiększyć pewność ruchów pacjenta tak by w głowie pojawił się ponowny, prawidłowy obraz nogi.
Faza Funkcjonalna: Stopniowo włączaliśmy bardziej zaawansowane ćwiczenia, dostosowane do potrzeb pacjenta i jego sportu. Bardzo często musimy wdrożyć takiemu pacjentowi trening i motywację czyli trening motywacji. Kluczowym elementem procesu było również wzbudzanie i podtrzymywanie motywacji pacjenta. Wspólnie wyznaczyliśmy cele krótko- i długoterminowe (są bardzo ważne) oraz systematycznie śledziliśmy postępy. Regularne sesje umożliwiały omówienie osiągniętych celów oraz przyszłych perspektyw.
Jakie były efekty?
Po intensywnej rehabilitacji i treningu, pacjent osiągnął znaczące rezultaty. Redukcja bólu i obrzęku była zauważalna, a zakres ruchomości stawu kolanowego został przywrócony. Pacjent znacznie zwiększył siłę i stabilność mięśni, co umożliwiło mu powrót do uprawiania ulubionego sportu. Przypadek pacjenta po urazie skrętnym stawu kolanowego ukazuje, jak ważne jest spersonalizowane podejście do rehabilitacji i motywowania pacjenta. Współpraca między fizjoterapeutą a pacjentem, ustalanie celów i monitorowanie postępów, ma kluczowe znaczenie dla skutecznej rehabilitacji i powrotu do pełnej aktywności.Rehabilitacja po urazie stawu kolanowego to wyzwanie, które wymaga zaangażowania zarówno ze strony pacjenta, jak i fizjoterapeuty. Pracując razem, możemy osiągnąć wyjątkowe efekty i poprawić jakość życia naszych pacjentów.
Marcin Jeruzalski
Kompleksowego postępowanie w urazach ortopedycznych możesz nauczyć się na szkoleniu Marcina:
Rehabilitacja i fizjoterapia ortopedyczna.