Zarys: Korzystny wpływ plastrowania dynamicznego na propriocepcję, ukrwienie oraz pobudzanie i hamowanie mięśni sugeruje możliwość zastosowania tej metody do poprawy równowagi ciała. Jednak dotychczasowe wyniki są sprzeczne, a w badaniach nie wykorzystywano posturografii statycznej z platformą siły.
Cel pracy: Ocena wpływu plastrowania dynamicznego mięśnia piszczelowego przedniego i mięśnia trójgłowego łydki na układ równowagi.
Materiał i metody: Uczestniczyło 35 zdrowych kobiet – studentek AWF we Wrocławiu. W pracy wykorzystano schemat badania grup naprzemiennych, gdzie każdej kobiecie naklejano w losowej kolejności plaster dynamiczny oraz plaster placebo z przerwą jednego tygodnia. Badania prowadzono tuż przed i tuż po naklejeniu oraz 24 godziny później. Równowagę badano na platformie Kistlera w czterech 20-sekundowych próbach: stanie naturalne, wychylenie do przodu i do tyłu oraz stanie z manipulacją sensoryczną (na gąbce z oczyma zamkniętymi i wyprostem głowy). Ocenę równowagi przeprowadzono na podstawie miar amplitudy, częstotliwości, prędkości oraz entropii i wymiaru fraktalnego sygnału środka nacisku.
Wyniki: Zdecydowana większość wyników tej pracy uwidacznia brak wpływu plastrowania dynamicznego (PD) i placebo na równowagę ciała. Analiza kontrastów potwierdziła jedynie cztery sytuacje, które wskazują na zmianę parametrów charakteryzujących równowagę, dwie z placebo i dwie z plastrowaniem dynamicznym. Trzy z tych sytuacji miały miejsce w staniu z manipulacją sensoryczną.
Wnioski: Posturografia statyczna wskazuje na brak wpływu PD na równowagę. Pewne nadzieje można wiązać z testami zawierającymi manipulacje sensoryczne. Wskazuje to jednocześnie na potencjalną możliwość korzystnego działania plastrowania na kontrolę posturalną osób z deficytami równowagi. Zaskakujący jest porównywalny do PD choć niewielki wpływ placebo na zmiany parametrów charakteryzujących równowagę, który zaobserwowano tylko w próbie z manipulacją sensoryczną.
Komentarz autora:
Biorąc pod uwagę powszechność i dostępność metody plastrowania dynamicznego w środowisku fizjoterapeutycznym, fakt iż wyniki moich badań, pokazują iż zarówno plastrowanie dynamiczne jak i placebo dają podobny efekty, może rozszerzyć spojrzenie fizjoterapeutów na praktyczne zastosowanie tej metody szczególnie, jeżeli chodzi o stopień rozciągliwości taśmy. Zwrócić trzeba uwagę na to, iż wynik ten nie jest odosobniony i pojawił się w kilku zagranicznych pracach naukowych.
Wyniki istotne statystycznie w pozycji manipulacji sensorycznej, w której trzy układy (wzrok, błędnik i propriocepcja) były zaburzone – otwiera pole do prowadzenia badań naukowych wpływu plastrowania dynamicznego na osoby z deficytem równowagi ciała. Biorąc pod uwagę istotny statystycznie spadek parametru „wymiary fraktalnego” plastrowanie dynamiczne może w szczególności poprawić stan pacjentów z problem niestabilności stawów skokowych.
Autor: dr Martyna Zaguła
Na szkolenie z tapingu z dr Zagułą zapraszamy TUTAJ